Συχνά θυμόμαστε τους στίχους του Αλεξανδρινού ποιητή και με κενόσπουδη έπαρση τους καταθέτουμε ως τεκμήριο της προγονικής μας κληρονομιάς, που μας επιτρέπει να μεγαλαυχούμε για όσα εκείνοι οι παλαιοί κατόρθωσαν. Σπάνια όμως μπορείς να συναντήσεις Νεοέλληνα που να γνωρίζει την ιστορία που έγραψαν οι παλαιοί εκείνοι Έλληνες στη Βακτριανή, κι ακόμη πιο πέρα στη χώρα των Ινδών, ύστερα από το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αρχικά οι περιοχές αυτές ανήκαν στο κράτος των Σελευκιδών. Από τα μέσα όμως του 3ου π.Χ. αιώνα άρχισαν οι πρώτες προσπάθειες τοπικών ηγεμόνων για ανεξαρτησία και λίγο πριν το 210 π.Χ. ο Ευθύδημος, Έλληνας από τη Μαγνησία, αναγορεύεται βασιλιάς της Βακτριανής και κόβει νομίσματα με την προτομή του από τη μια και τον καθιστό Ηρακλή από την άλλη.