Ο συγγραφέας του βιβλίου Τα ελγίνεια μάρμαρα με μια ψύχραιμη και νηφάλια έκθεση, άξια της πιο γνήσιας βρετανικής παράδοσης, επιχειρεί να πείσει τον αναγνώστη, ακόμη και τον Βρετανό, ότι ούτε το τυπικό νομικό δικαίωμα είναι έγκυρο, αλλά ούτε, προπάντων, το ηθικό και πνευματικό. Το αβίαστο συμπέρασμα που προκύπτει από την ανάγνωση είναι ότι ιστορικές συγκυρίες και πολιτικές σκοπιμότητες πρόσφεραν στον λόρδο Έλγιν την ευκαιρία να πραγματώσει το εγχείρημά του, ενώ η απόχτηση των αρχαίων ελληνικών αριστουργημάτων από το Βρετανικό Μουσείο αποτέλεσε μια πράξη οικονομικής συναλλαγής, όχι ιδιαίτερα αξιέπαινης. Τα ιστορικά στοιχεία για την πορεία της επιχείρησης του Έλγιν τα αντλεί ο Christopher Hitchens από μια λεπτομερέστατη εργασία του A. H. Smith, Εφόρου των Ελληνικών και Ρωμαϊκών Αρχαιοτήτων του Βρετανικού Μουσείου στα 1916, όταν δημοσιεύτηκε η εργασία αυτή στο έγκυρο περιοδικό Journal of Hellenic Studies.