Η μελέτη αυτή είναι θεωρητική δεν έχει την αξίωση να δώσει λύσεις εφαρμογής, αλλά θέτει το πρόβλημα της αρχιτεκτονικής ευρύτερα στο πλαίσιο της Ζωής, του Ωραίου και της Τέχνης δια να το εξετάσει αισθητικά. Και τούτο όχι δια να εκθέσει ένα σύστημα αισθητικής, αλλά την θεωρία της τέχνης αυτής. Ως θεωρία της αρχιτεκτονικής νοείται η επιστημονική ανάλυσης της τεχνικής αυτής: 
1. Κατά το περιεχόμενο, που εξυπηρετεί το κάθε της έργο, όπως το σχολείο, η αγορά, το θέατρο κ.λ.π.. Το θέμα ανήκει στην Κτιριολογία. Ο αρχιτέκτων όμως, προκειμένου να μορφώσει καλλιτεχνικώς τας συγχρόνους ανάγκας, καταφεύγει και στη Ρυθμολογία και τη Μορφολογία, που εξετάζουν την αρχιτεκτονική.
2. Κατά τη μορφή. Πώς δηλαδή μορφώνεται άρτια μια σύνθεσης, αναλόγως με τον σκοπό, τα τεχνικά μέσα, και τον ρυθμό κάθε εποχής.