Για οποιονδήποτε συγγραφέα, η ζωγραφική αποτελεί μια πρόκληση, ανάλογη με την πρόκληση που συνιστούσε για τους μαθηματικούς το Δήλιο πρόβλημα. Κι αυτό γιατί η ζωγραφική ενέχει ένα είδος μυστηρίου που αφορά όχι μόνο στην μορφή, αλλά και στο κίνητρο, ασαφές για τους άλλους, που ωθεί το χέρι ενός κλεισμένου στα προβλήματα του σχεδίου και των χρωμάτων και του φωτός και των υλικών και της επιφάνειας ζωγράφου, να φτιάξει μια νεκρή φύση κι όχι ένα τοπίο, ένα τοπίο κι όχι ένα πρόσωπο, ένα πρόσωπο και όχι ένα σύμπλεγμα, ή το αντίθετο. Μυστήριο που πρέπει να λυθεί με αναγωγή σ’ ένα παλιό φιλοσοφικό ζήτημα, που διατηρεί όμως στο ακέραιο το σφρίγος του: το ζήτημα της ισορροπίας αισθήσεων και λογικής. Έτσι, λοιπόν, οφείλει να την προσεγγίζει με τις αισθήσεις και να την επεξεργάζεται με τη νόηση.