Ο πασίγνωστος και δημοφιλέστατος, όχι μόνο για το ποιητικό έργο μα και για τα πολιτικά του φρονήματα, Χιλιανός Πάμπλο Νερούδα, υπήρξε μια από τις πληθωρικότερες ποιητικές μορφές του αιώνα μας. Τα Εκατό ερωτικά σονέτα αποτελούν ένα ακόμα δείγμα της ευαισθησίας του καθώς εξυμνεί τον έρωτα σε όλες του τις μορφές… (δίγλωσσο ισπανικά-ελληνικά)

Σχετικά με το Σονέτο, ο Νερούδα το διάλεξε ως την κατάλληλη φόρμα εξύμνησης του έρωτά του για την Ματίλντε, τη γυναίκα με την οποία έζησε τα περισσότερα χρόνια της ερωτικής του ζωής, ίσως για να βάλει κάποιο φραγμό στην ποιητική του πληθωρικότητα ή για να πληρώσει κι εκείνος με τη σειρά του τον καθιερωμένο φόρο στο κλασικό αυτό στιχουργικό είδος. Πολύ μεγάλη σημασία για τους μεταφραστές των εκατό αυτών σονέτων έχει το γεγονός ότι, με εξαίρεση ένα μόνο σονέτο, το υπ’ αριθμόν 66 (LXVI), ο Νερούδα δεν ακολουθεί, για ευκολία του, προφανώς, ούτε τον κλασικό, ούτε κανέναν άλλον κανόνα ομοιοκαταληξιών. (. . .) Αυτό δίνει στον μεταφραστή τη δυνατότητα να επιχειρήσει την απόδοση των σονέτων στη γλώσσα του χωρίς να τον βασανίζει το άγχος – και μάλιστα όχι μια φορά, παρά εκατό – ότι προδίδει το πρωτότυπο, αρκεί να πετύχει την απαραίτητη ισορροπία ανάμεσα στη μετρική του στίχου και την αντιστοιχία των λέξεων