Το έργο “Ζαντίγκ”, εκδόθηκε για πρώτη φορά στο Άμστερνταμ, με τον αρχικό του τίτλο “Μέμνων”, το 1747. Στην έκδοση εκείνη υπήρχαν έξη κεφάλαια λιγότερα. Λίγους μήνες αργότερα, έρχεται στη Γαλλία μέσα στις αποσκευές ενός φίλου του Βολταίρου. Η δεύτερη έκδοσή του, πρώτη γαλλική, γίνεται το 1748, αφού μετωνομασθεί ο ήρωας και το έργο “Ζαντίγκ”, και προστεθούν τρία κεφάλαια: το δείπνο, τα ραντεβού και ο ψαράς. Ακολούθησαν αρκετές επανεκδόσεις. Στην έκδοση του 1756, από τον οίκο CRAMER της Γενεύης, ο Βολταίρος διώρθωσε το έργο και συμπλήρωσε ένα κεφάλαιο με τίτλο “Οι κρίσεις”. Πρόκειται για το κεφάλαιο που αργότερα χωρίστηκε και μεταπλάστηκε σε δύο, με τίτλους “Ο υπουργός”, και “Δίκες και ακροάσεις”. Αργότερα, στην έκδοση του Κελ, προστέθηκαν και δύο ακόμα κεφάλαια σαν “Συμπλήρωμα”: “Ο χορός”, και “τα γαλάζια μάτια”. Τα δύο αυτά κεφάλαια βρέθηκαν στα χαρτιά του Βολταίρου, χωρίς να είναι βέβαιο αν ο Βολταίρος θα ήθελε να τα συμπεριλάβει στον Ζαντίγκ. Τα δύο αυτά συμπληρωματικά κεφάλαια, θέλησα να κατατάξω στην ανάλογη θέση τους, σύμφωνα με την λογική σειρά των γεγονότων, με σκοπό να διασωθεί ο ειρμός και η αξία τους, πράγμα κάπως δύσκολο αν παραμείνουν απομονωμένα στα τέλος του κειμένου. Το 1929 έγινε μια νέα έκδοση του έργου από τον οίκο Ασέτ, καθώς και το 1960 από τον οίκο Γκαρνιέ, με σημειώσεις και σχόλια από τον καθηγητή Α. Μπενάκ, που στάθηκε πολύτιμος βοηθός στην πορεία αυτής της μεταφραστικής προσπάθειας.