Σήμερα όμως ζητιάνευε. Αντιμετωπίζοντας την περιφρόνηση των ανθρώπων, που τους άπλωνε το χέρι του, ζητιάνευε το ψωμί για τα γεράματά του. Φαινόταν σα να δέχεται με κέφι αυτή την εξευτελιστική τύχη. Σαν να μεταμορφωνόταν η σημερινή του θλιβερή κατάσταση από το γεγονός ότι κάποτε ήταν ο Καλβέρο ή ο ξεπεσμός του να είχε γίνει με τη συγκατάθεσή του. [απόσπασμα από το κείμενο]