Όλοι, ακόμα και οι ολιγογράμματοι, γνωρίζουμε τους Μηδικούς πολέμους, πρώτα με το Δαρείο στα 490 π.Χ. και, μετά μια δεκαετία, με το γιο του τον Ξέρξη. Όλοι έχουμε ακούσει για το Μαραθώνα, νίκη αποκλειστική των Αθηναίων, ή για τη Μάχη των Θερμοπυλών και τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, που αποτέλεσε συλλογική νίκη των Ελλήνων, ή ακόμα για τις Πλαταιές και την συντριβή του Μαρδόνιου, από το σύνολο των Ελλήνων.

Λιγοστοί, όμως, ξέρουν ότι στην τελευταία αυτή μάχη, που απάλλαξε οριστικά την Ελλάδα από τους Πέρσες, ρόλο σημαντικό έπαιξε ο βασιλιάς Αλέξανδρος του Αμύντα της Μακεδονίας, και ίσως χωρίς τη δική του επέμβαση το αποτέλεσμα της μάχης εκείνης νά ‘ταν διαφορετικό. Αυτή την ιστορία, που δεν αναφέρεται στα σχολικά βιβλία, μα που μας τη διηγείται με λεπτομέρειες ο Ηρόδοτος, και τμήματά της ξαναβρίσκονται στον Πλούταρχο, το Θουκυδίδη, ακόμα και στα Φωκικά του Παυσανία, θελήσαμε να διηγηθούμε στο βιβλίο αυτό, δίνοντάς τους μυθιστορηματική μορφή, χωρίς όμως να αλλοιώνουμε τα ιστορικά γεγονότα, όπως τα αναφέρουν οι Αρχαίοι. Και ας μην ξεχνούμε πως ο Ηρόδοτος υπήρξε σύγχρονος των γεγονότων αυτών και πρέπει να αποδεχθούμε τα λεγόμενά του.