Με ρούχα παιδικά έτσι να ‘ρθεις και σε καλώ Φτασμένα κιόλας απέναντι τα χρόνια που μυρίζουνε ανθόνερο Μνησικακώ το γέλιο τους είχε ακονίσει νωρίς όλα του τα μαχαίρια κι εσύ επιμένεις ή θα ‘ν’ τα πράγματα ωραιότερα κι από μουσική ή τίποτα δε θέλω πια Με ρούχα παιδικά με ρούχα παιδικά να ‘ρθεις Άηχοι πλόες μονάχα η γεύση δυνατή το μυρισμένο χώμα μετά η βροχή κι άχου οι μαύροι ταφτάδες της νύχτας!