Προσπαθώντας να προσφέρω κάτι καινούργιο στους συνανθρώπους μου -άδολα, εξωατομικά και αφιλόδοξα- δεν είχα σκοπό να καταμεριστώ επαγγελματικά, να γίνω “μονοδιάστατος”.
Ως τα δεκατέσσερά μου εκτός από την παραδοσιακή και φυσική μου παιδεία- διάβασα μερικούς τόνους βιβλίων, άλλοτε αξιόλογων, άλλοτε όχι.
Στα δεκατέσσερά μου λοιπόν, αφού ξεκίνησα σαν “παιδί θαύμα” στον τόπο μου, έγινα κάτοχος μιας πλούσιας παιδείας, αν και κάπως ετερόκλητης ή αυτοσυγκροτημένης, με πλουσιότατο εικαστικό και ποιητικό πάθος και διάθεση για δημιουργία.
Άρχισα να προσπαθώ να μεταφράσω τον δίσκο της Φαιστού (τον είχα ιδεί στην Παγκόσμια Ιστορία του Ουέλς) κι είχα φτάσει σε σωστή μεθοδολογία, αλλά ελλείψει υλικών δυνατοτήτων ή άλλων απαραίτητων βοηθημάτων, η προσπάθεια αναβλήθηκε από τότε (1961) ως τα τώρα. […] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)