Στο “ΑΙΜΑ ΓΙ’ ΑΡΓΟΤΕΡΑ” η παρέα των αγοριών φυλάγει στις τσέπες τα βατόμουρα (το “αίμα”) για αργότερα. Για δυο συνεχόμενες μέρες, όταν μπαίνουν στη θάλασσα, βλέπουν μια παράξενη εικόνα, κάτι σαν όνειρο: ένα αλλόκοτο αγόρι, πανέμορφο, ντυμένο με ένα μαύρο πανί (άραγε, άγγελος ή μήπως και πάλι ο θάνατος;). την Τρίτη μέρα τους περιμένει ολόγυμνος πάνω στο βράχο – το σώμα του “μια λευκή σπαθιά πάνω στο μαύρο της πέτρας”. Ο παράξενος επισκέπτης πλησιάζει τα αγόρια, τα αγκαλιάζει και ενώνεται μαζί τους τα αγόρια γυρεύουν με το στόμα κάτι από τη σάρκα του θηλάζουν μια στάλα από το αίμα του. Την ίδια ώρα η τρελή γριά Σαρακίνα μπαίνει μέσα στο νερό και χάνεται για πάντα… Η σεξουαλική ένωση, η θυσία και ο θάνατος σμίγουν στον ίδιο χρόνο, στην ίδια ακροθαλασσιά, μέσα σε μια αιώνια παιδική ηλικία