– Κωνσταντινούπολη… πολυαγαπημένη. Ο Θεοδόσης και η Εΐζελ ερωτεύονται. Ωστόσο, οι διαφορετικότητες (θρησκευτικές, εθνικές, πολιτικές κ.α.) ως και συγκυρίες προβάλλουν ανάμεσα τους και τους απωθούν παρά τη θέλησή τους. – Ανεκπλήρωτοι έρωτες. Οι αέναες φροντίδες της μάνας (νέα, ωραία και χήρα) προς το επονείδιστο κατρακύλισμα της μοναχοκόρης της δεν πήγαν χαμένες. Ανένηψε. Όμως, η μάνα της είχε στερηθεί τα πάντα. Ιδιαιτέρως την αντρική συντροφιά. Τώρα η κόρη της για την αναπλήρωση του κενού αυτού σκέφτηκε να της παραχωρήσει το αγόρι της, αν και επρόκειτο να παντρευτούν. Από τη δίνη του ανομολόγητου αυτού εγχειρήματος όλοι έπρεπε να παραμείνουν αλώβητοι. Αυτό το πέτυχε, αλλά όχι για τον εαυτό της, πόνεσε πολύ. Παρ’ όλα αυτά οι έρωτες έμειναν ανεκπλήρωτοι. – Γυμνόπους. Ο Διογένης απεφοίτησε από την Μέση Εκπαίδευση άνυδρος. Ωστόσο, επιθυμούσε να προχωρήσει μολονότι ήταν φτωχόπαιδο. Οι συμβουλές του συνταξιούχου δασκάλου τον στήριξαν. Έτσι ξεκίνησε το δρόμο του, αν και ήταν ξυπόλυτος. Γυμνόπους. – Ευρυδίκη. Η Ευρυδίκη επέστρεφε στο σχολείο όπου είχε μάθει τα πρώτα της γράμματα. Ως δασκάλα. Μολονότι δημοφιλής και αξιοπρεπής τόσο στο σχολείο όσο και στον κοινωνικό της περίγυρο ο δρόμος της υπήρξε δύσβατος.

– Υποψήφιος Νομάρχης. Ο Αριστείδης αξιοκρατικά κρίθηκε ότι μπορούσε να προσφέρει πολλά ως Νομάρχης. Έτσι του πρότειναν και τον προώθησαν να εκθέσει την υποψηφιότητα. Όμως, το παρασκήνιο του πολιτικού γίγνεσθαι και η έλλειψη ηθικού βάθρου των εμπλεκόμενων στις πολιτικές διεργασίες τον αποθάρρυναν. Και τον απογοήτευσαν. Δεν ήταν το πρότυπο της πολιτικής που προσδοκούσε. Οπότε ακολούθησε την πορεία του.