… Ξέχασα να σας πω ότι παλιότερα ένας γεροβοσκός μου είχε εμπιστευτεί κάτι σαν ιστορία, σαν θρύλο. πέρασε από τα χωριά ένας αντάρτης που ξέφυγε από το κυνηγητό. Εκείνος συνδέθηκε με μια βλαχοπούλα που τον συμπόνεσε και τον αγάπησε. Ντύθηκε με τη συμβουλή του πατέρα της τσοπάνικα και τους βοηθούσε. Οι χωροφύλακες, ωστόσο τον ανακάλυψαν και τον εξόντωσαν. η τσοπανοπούλα τον συμμάζεψε, τον έπλυνε και τον ενταφίασε. Την κοπέλα και τον πατέρα της αργότερα τους πέρασαν από στρατοδικείο και τους εκτέλεσαν.
Αναθυμήθηκα ξαφνικά την παραπάνω ιστορία, σκαρφάλωσα, κρατήθηκα και άγγιξα ένα τσούρμο χαρτιά. Τα μάζεψα με συγκίνηση και γύρισα στο χωριό όσο γίνεται πιο γρήγορα. Χωρίς να το πω σε κανέναν βρέθηκα μπροστά σε ένα ημερολόγιο γραμμένο από το χέρι του αγνώστου εκείνου αντάρτη.