Από το τέλος του 1943 ξέσπασαν ένοπλες συγκρούσεις ανάμεσα στον ΕΛΑΣ και τον ΕΑΕΣ στην κατεχόμενη Ελλάδα. Συγχρόνως υπήρξε και διαφορά απόψεως του Βρετανού πρεσβευτή Leeper, ως προς τους χειρισμούς και τον εφοδιασμό των ανταρτικών ομάδων από την Βρεττανική Στρατιωτική Αποστολή. Είχε προηγηθεί, τον Αύγουστο (με πρωτοβουλία της Βρεττανικής Στρατιωτικής Αποστολής) συνάντηση στο Καιρό εκπροσώπων των αντιστασιακών οργανώσεων (ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΔΕΣ-ΕΚΚΑ) για συνομιλίες με σκοπό μια πανεθνική συνεργασία. Από την πρώτη όμως στιγμή, προβλήθηκε έντονα το ζήτημα της επανόδου του Βασιλέως, που πολλοί από τους εκπροσώπους δεν εδέχοντο, πριν από τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Τέλος υπεγράφη σχετική δήλωση των εκπροσώπου, την οποία αποδέχτηκε και η Ελληνική Κυβέρνηση (Τσουδερού). Υπήρξαν όμως έντονες αντιρρήσεις τόσο από τον ίδιο τον Βασιλέα όσο και από τους Churchill και Roosvelt. Έτσι οι συνομιλίες για συνεργασία και διεύρυνση της Κυβερνήσεως δεν απέδωσαν και οι εκπρόσωποι γύρισαν στην Ελλάδα.