Δελφοί! Πόσες βαθυστόχαστες σκέψεις και πόσες συγκλονιστικές συγκινήσεις δεν μας προκαλεί αυτό το όνομα, και σε πόσους μαζί ρεμβασμούς δεν μας ρίχνει. Αλλά και πόσα χαμόγελα δεν φέρνει σ’ εκείνους που πιστεύουν ότι ήταν μονάχα ένα κέντρο, όπου μια δράκα ιερέων είχε πετύχει την έντεχνη εκμετάλλευση της ανθρώπινης θρησκοληψίας που, όπως είναι γνωστό, δεν έλειψε ποτέ κι από καμιά θρησκεία. Που όμως να’ χουν τις ρίζες τους αυτές οι δυο τόσο διαφορετικές αντιθέσεις; Ασφαλώς στο ότι αν η σκαπάνη ξέθαψε πολλές αρχαιότητες από όσες απόμειναν εδώ στους Δελφούς, η γραφίδα δεν έφερε ως τώρα σε φως εκείνη τη δημιουργική πνοή, που, ξεπηδώντας από αυτούς, συντέλεσε στην εξύψωση της ανθρωπότητας στις σφαίρες του καλού, του ωραίου. Αυτή ακριβώς τη δημιουργική πνοή έρχεται να φέρει σε φως τούτη τη μικρή μελέτη μου, για να αποκατασταθεί κι η κακοποιούμενη εδώ αλήθεια. Οι μύθοι και η ιστορία των Δελφών, μαζί με όσα θα δούμε στον ιερό χώρο όπου θα πάμε, πηγές με πλούσιο υλικό, παίρνουν τη θέση εισαγωγής, έστω και κάπως δυσανάλογα μεγάλης.