Ταξίδευα στην Ελλάδα με τούτες τις φωτογραφίες αφότου μου τις είχε δώσει ο Jean-Francois Bonhomme. Ήδη το είχα ριψοκινδυνεύσει: υποσχέθηκα να συνοδεύσω με κάποιο τρόπο τη δημοσίευσή τους, και άρχισα -κιόλας- να τις προσεγγίζω με την οικειότητα του αδαούς, στην οποία αναμειγνύονταν η γοητεία, ο θαυμασμός, η έκπληξη, κάθε είδους ανήσυχα ερωτήματα, ιδιαίτερα για ό,τι αφορά τη μορφή που θα μπορούσα να δώσω στο κείμενό μου.