Ο Απ. Παύλος έχει πολλά κοινά σημεία και πολλήν ομοιότητα και εις τας ιδέας και εις την γλώσσαν προς τους Στωϊκούς φιλοσόφους, οίτινες ως απόστολοι και ούτοι θρησκείας τινός μάλλον παρά ως φιλόσοφοι διέδιδον μετά ζήλου τας ιδέας των και προσεπάθουν να φέρωσι την γαλήνην και την αταραξίαν εις τας ανησύχους ψυχάς των ανθρώπων της ελληνο-ρωμαϊκής κοινωνίας. Γενικώς δε όλαι αι φιλοσοφικαί σχολαί της εποχής ταύτης διεκρίνοντο διά τον πρακτικόν και θρησκευτικόν των χαρακτήρα, εν ω εις τα θεωρητικά ζητήματα ουδεμίαν πρωτοτυπίαν παρουσιάζουσιν. Αι θεωρίαι υπετάσσοντο εις την πράξιν και εξυπηρέτουν πρακτικούς σκοπούς, διότι οι φιλόσοφοι των ελληνιστικών χρόνων ειργάζοντο και ενδιεφέρεντο μάλλον δια την αναγέννησιν και ανόρθωσιν του καταρρέοντος εθνικού κόσμου, παρά δια την προαγωγήν των φιλοσοφικών ερευνών και την ικανοποίησιν της φιλομαθείας των οπαδών των.