Αυτό το Μαύρο Καράβι το έχει ναυλώσει η ποίηση. Οι Πατέρες, όπως τους έλεγε ο Κωστής Παλαμάς, ο σπουδαιότερος γέρος της ποίησής μας, οι νεκροί ποιητές και οι επιζώντες, που συνεχίζουν το έργο των νεκρών. Ποιο έργο; Να τραβάει μπρος το καράβι, να ψάχνει χωρίς ανάπαυλα για τα ύδατα της Στυγός, γιατί από κει ξεκινάει η Ιθάκη. Να φέρνει τα πάνω κάτω και τα κάτω πάνω. Από τον Σούτσο και τον Κάλβο μέχρι τους συγκαιρινούς αυτά τα δοκίμια δεν κάνουν άλλο παρά να βάζουν κάτω τον μπούσουλα και να στρίβουν δεξιά ή αριστερά το τιμόνι. Τα ονόματα που συναντά στο ταξίδι του το Μαύρο Καράβι σηκώνουν τη σημαία της ποίησης – τη σημαία της και τον άνεμό της. Για όλα έχει προβλέψει η Κίρκη, η κυρά των ποιητών. Το βιβλίο αυτό, λοιπόν είναι μια έκθεση πεπραγμένων, ένα ημερολόγιο ταξιδιού που τίθεται υπόψιν της Κίρκης. Περιγράφει λεπτομερώς: που κουνήθηκε γερά το καράβι και που ελλιμενίστηκε.