Υπήρξα σταρ από πολύ νέα. Δεν ήταν δική μου επιλογή, η μοίρα το έφερε έτσι. Είχα ένα τυχερό αστέρι. Το ίδιο αστέρι που έριξε το φως του στην Τυνησία των παιδικών μου χρόνων και με οδήγησε σ έναν πλανήτη όπου η μεγαλοφυΐα δεν ήταν εμπόρευμα. Τι θα γινόμουν δίχως τον Βισκόντι, τον Φελίνι, τον Λεόνε, τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες; Τι θα γινόμουν δίχως τον Αλαίν Ντελόν, τον Μπαρτ Λάνκαστερ, τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, τον Ζαν-Πωλ Μπελμοντό, τους συμπρωταγωνιστές μου; Τους ξαναφέρνω όλους στο μυαλό μου, με το ταλέντο τους, τα βάσανά τους, τη γενναιοδωρία τους, τις χαρές τους… Στο μυαλό μου παρελαύνει η πολυτέλεια των παρασκηνίων στο Γατόπαρδο, η τρυφερότητα της Μανιάνι, το στιβαρό χέρι του Τζων Γουέιν, ένα προκλητικό ραντεβού με τον Μάρλον Μπράντο, τα παράξενα δώρα του Στιβ Μακ Κουίν, η γνωριμία με την Μπριζίτ Μπαρντό, τα μυστικά του Ροκ Χάντσον, η θεότρελη περουβιανή περιπέτεια του Φιτζκαράλντο, και η εκρηκτική Ρίτα Χέιγουορθ να μου λέει, στο λυκόφως της ζωής της: «Υπήρξα κι εγώ όμορφη…» Στη ζωή μου, είναι αλήθεια, ήμουν πολύ τυχερή. Ήρθε τώρα η στιγμή να ευχαριστήσω όλους αυτούς που βρέθηκαν στο δρόμο μου και να τους ζωντανέψω ξανά για χάρη σας. Ήρθαν κι έγιναν ένα με το τυχερό μου αστέρι. Eίναι όλοι Τα αστέρια μου.