Κύριοι θεσμοθέτες των νέων θεωριών στη σύγχρονη ποίηση, μοντέρνα, νέα, νεοτερική γι’ άλλους – το ίδιο είναι -, είναι μελετητές σαν τους Έζρα Πάουντ, Τζαίημς Τζονς, Τ. Ε. Χιουλμ, Θ. Σ. Έλιοτ, Αντρέ Μπρετόν, είναι αυτοί που χάραξαν τις νέες και κατευθυντήριες γραμμές της. Κι ήρθε σήμερα στην ποίηση που, μορφολογικά τουλάχιστο, αποσπάστηκε από τα κλασικά της σχήματα, κέρδισε κάποια άδηλα στοιχεία, στοίχισε πιότερο στην κατανόηση = ανάγνωση και συσπειρώθηκε σ’ ένα σχέδιο – ωστόσο ρυθμικό μα αυτόματο – μες απ’ το οποίο διαφαίνεται το ή τα μηνύματα δίκην οπτασίας σε καιόμενη βάτο.