Τι σημαίνει να είσαι πατέρας; Κατά το μέτρο που προτίθεται κανείς ότι μπορεί να απαντήσει σ’ αυτήν την ερώτηση με τον όρο του «είναι», αναπόφευκτα διαπιστώνει, σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε, μια παρακμή, μια ανεπάρκεια, μια απαξία, μια αυταπάτη. Έτσι, είτε πρόκειται για δικαιώματα πάνω στο παιδί, είτε του παιδιού, είτε για παιδιά, η δομή του κοινωνικού λόγου υποστηρίζει όλο και λιγότερο το να «είσαι» πατέρας. Οφείλει να λυπάται κανείς γι’ αυτό ή να χαίρεται; Αντίθετα, στην ερώτηση: «τι σημαίνει ότι είχες έναν πατέρα;» ένας γιος, μια κόρη μπορεί να απαντήσει. Και η ψυχανάλυση με τον S. Freud και τον J. Lacan δίδει ακριβώς μαρτυρίαν για το α-ληθές του λόγου τους (Leur dire).