Ο Ερμάννος Λούντζης είναι μια από τις σημαντικότερες μορφές της νεοελληνικής γραμματείας, ένας πρόδρομος των ιστορικών ερευνών και μελετών, του εκπαιδευτικού ζητήματος και του φιλοσοφικού στοχασμού στη χώρα μας, οπλισμένος – όσο ελάχιστοι – με μακρές και λαμπρές  σπουδές στην Ευρώπη, μαθητής, και φίλος του Μωρατέλι, Κώστα, Λεοπάρντι, Γκυζώ, Βιλλεμαίν, Κουζέν, Γκάνς, Φίχτε, Σέλλιγκ κ.ά., ιστοριογράφος αντικειμενικός με αξιοπρόσεκτες λογοτεχνικές αρετές, που εμφανίζονται σ’ έναν ευρύτερο κύκλο εργασιών, φιλολογικών, παιδαγωγικών, μελετημάτων, μυθιστορημάτων και μεταφράσεων, και κυρίως στην αυτοβιογραφία και αλληλογραφία του.