Συνοδευτικό πρόγραμμα της παράστασης Ευριπίδη Ηρακλής, παραγωγής Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος σε σκηνοθεσία Αντρέι Σερμπάν (2002). Περιέχει μικρό ένθετο και στα αγγλικά.

Μεταφράζοντας τον Ηρακλή, μέλημα μου πρώτο ήταν να “ακούσω” τον λόγο του Ευριπίδη. Στην αρχή μου φάνηκε πεζολογικός, με εξάρσεις ρητορικές, ένας λόγος που συχνά σχολιάζει τον εαυτό του. Μελετώντας τα υλικά του, προσέγγισα τους λόγους των προσώπων του δράματος, αλλά και -σε ένα άλλο επίπεδο- τα στοιχεία του ύφους του: το τελετουργικό, το επινίκιο, το αυτοαναφορικό (ιδιαίτερα στα χορικά). Παρατήρησα τον τρόπο με τον οποίο ο Ευριπίδης ενορχηστρώνει τους λόγους αυτούς -που συχνά “παγώνουν” σε προσωπεία- καθώς συγκροτεί τον μύθο του. Προσπάθησα να αποδώσω με σαφήνεια αυτό που έφθανε σε μένα ως θεατή, ακροατή, παραλήπτη του λόγου αυτού.