Σ΄αυτόν τον δεύτερο τόμο του έργου μου, που πάλι με ιδιαίτερη φροντίδα παρουσιάζουν οι εκδόσεις Δωδώνη,  περιέχονται τέσσερα έργα μου. Τα δύο πρώτα γράφτηκαν και παίχτηκαν πριν από τον πόλεμο του ’40, ενώ τα άλλα δύο ανέβηκαν στη σκηνή πριν από τη δικτατορία του 1967.
Ανήκουν, λοιπόν, σε δύο διαφορετικές πολιτικές και καλλιτεχνικές περιόδους. Το Εδώ θα μείνουμε για πάντα (1937) είναι μια ξεκάθαρη ηθογραφία της εποχής, όταν επικρατούσε μια βαθιά ανησυχία για την προπολεμική ρευστότητα. Η Αίθουσα αναμονής (1939), σε άλλο τόνο γραφής, μας φέρνει πιο κοντά στην αγωνία για τον φανερά επερχόμενο Παγκόσμιο Πόλεμο, κάτι που γίνεται αισθητό με τις ψυχικές αντιδράσεις των ηρώων του έργου. 
Τα πριν από τη δικτατορία του ’67 γραμμένα και παιγμένα έργα, το Καληνύχτα έρωτα (1964) και το Ουράνιο τόξο (1966) παρουσιάζουν την τότε κοινωνία μας διαφοροποιημένη προς το αστικότερο. Κι ενώ υπάρχει κάποια συγγένεια στην υπόθεση των δύο έργων η θέση τους είναι φανερά αντίθετη σχετικά με τα συναισθηματικά αίτια του κεντρικού ήρωα κάθε έργου.