Μπορεί κανείς να διακωμωδήσει ένα μεγάλο έργο, και μάλιστα ένα έπος που ανήκει στην παγκόσμια πνευματική κληρονομιά, και που βρίθει θεών και ηρώων; […] Αυτό έκανε η Κέλλυ Σταμουλάκι με τη δική της κεφάτη μεταγραφή επεισοδίων της Ιλιάδας, που προορίζεται για ένα νεανικό κοινό (και όχι μόνο). Με μια γλώσσα ποιητική, με την παρεμβολή τραγουδιών, με ένα ύφος παιγνιώδες, με ένα χιούμορ και, αρκετές φορές, με μια γελοιογραφική διάθεση που δεν φτάνει ποτέ σε χοντροκομμένες εικόνες, γράφει ένα αντι-έπος, του οποίου τα υλικά αντλεί από το ίδιο το έπος του Ομήρου. Δεν χρειάζεται να διερωτηθούμε σχετικά με το πώς γίνεται κάτι τέτοιο: η ίδια η ανθρώπινη αδυναμία, ο εγωισμός του ηγέτη, το λάθος που μπορεί ν κάνει ακόμη κι ένας σοφός άνδρας, μπορούν να φωτιστούν δραματικά, αλλά και κωμικά, όπως το προτιμάει η Κέλλυ, στην προκειμένη περίπτωση.

Θεατρική απόδοση της Ιλιάδας του Ομήρου, για παιδιά.
Αριθμημένα αντίτυπα 283/500