Το έργο Μονομαχία Γυναικών ή Μία ερωτική Μονομαχία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα από το θίασο Κοτοπούλη στο θέατρο Ρεξ, το Νοέμβρη του 1952. Σκηνοθέτης της παράστασης ήταν ο Δημήτρης Μυράτ που έπαιξε και τον ρόλο του Βαροόνου ντε Μονρισάρ. Τον ρόλο της Κόμησας ντ’ Οτρεβάλ ερμήνευσε η Αλέκα Κατσέλη, το Γουσταύο ντε Γκρινιόν ο Ντίνος Ηλιόπουλος, τη Λεονή ντε λα Βιλγκωτιέ η Άννα Συνοδινού και τον Ερρίκο ντε Φλαβινιέλ ο Βύρων Πάλλης. Η αισθηματική κωμωδία γυναικών (Bataille de dames ou, un Duel en amour) θεωρείται το τελειότερο υπόδειγμα της δεξιοτεχνίας του Σκριμπ. Για τον Ίψεν η Μονομαχία γυναικών υπήρξε δραματουργικό πρότυπο. Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το Μάρτη του 1851 στην Comedie Francaise. Βρισκόμαστε στα 1817. Στη Γαλλία βασιλεύει ο Λουδοβίκος ΙΗ’, ευνοημένος των συμμάχων που νίκησαν και εξόρισαν τον Ναπολέοντα. Οι οπαδοί του Αυτοκράτορα χαρακτηρίζονται συνωμότες για το παραμικρό. Υπάρχουν όμως κι εκείνοι που αφού τον υπηρέτησαν, τώρα έχουν μεταστραφεί και υπερβάλλουν σε ζήλο υπέρ του βασιλέως όπως ο βαρώνος ντε Μονρισάρ. Το έργο είναι μια αναμέτρηση της Κόμησας ντ’ Οτρεβάλ με τον Βαρώνο. Δύο μεγαλοφυΐες μια αρσενική και μια θηλυκή, συγκρούονται για το ποια θα επικρατήσει και θα παρασύρει σε παγίδα την άλλη. Η πλοκή κορυφώνεται από την έλξη που αισθάνονται η κόμησσα και η ανηψιά της για τον Ερρίκο ντε Φλαβινιέλ που καταζητείται ως Βοναπαρτιστής. Ο Σκρίμπ πλέκει το μύθο αριστουργηματικά και βομβαρδίζει τον θεατή με σειρά εκπλήξεων ως την τελευταία στιγμή.