Η απόσταση που υπάρχει ανάμεσα στον αισθητικό θεατή και στο μη αισθητικό θεατή είναι τόσο μεγάλη, στο βαθμό που μπορεί να θεωρηθεί αγεφύρωτη. Αυτό σημαίνει πως ο πολίτης εκείνος, που κάνει περίπατο στους δρόμους μιας θεατρούπολης και οπουδήποτε δει πόρτα θεάτρου ανοιχτή μπαίνει μέσα, δεν είναι ο κατάλληλος αναγνώστης αυτής της μελέτης.
Το γεγονός αυτό αποκαλύπτει με σαφήνεια την ευθύνη που επωμίζεται ο μη αισθητικός θεατής για την παρακμή που σημειώνει το θέατρο κατά καιρούς. Η παρακμή δεν βαρύνει μόνο το συγγραφέα, αλλά και το θεατή που αποδέχεται το οποιοδήποτε θεατρικό έργο του συγγραφέα.
Είναι, λοιπόν, επόμενο πως το βιβλίο τούτο δίνει το παράστημα του σύγχρονου αισθητικού θεατή απ’ όλες τις πλευρές. Φυσικά, το παράστημα τόσο στο κοινωνικό επίπεδο όσο και στο θεατρικό επίπεδο.