Τι είναι αυτό που έχει κάνει τα μνημεία της αθηναϊκής Ακρόπολης ξακουστά σ’ ολόκληρη την οικουμένη και αβίαστα να θεωρούνται πολιτιστική κληρονομιά της παγκόσμιας κοινότητας; Γιατί, ταυτόχρονα, οι ‘Ελληνες πιστεύουν ότι τους ανήκουν -ασχέτως αν τα επισκέπτονται τακτικά ή όχι, ή αν ουσιαστικά τα γνωρίζουν- ότι είναι δικά τους, το σπίτι τους, σήμα κατατεθέν του ελληνισμού διαχρονικά, αλλά και της σύγχρονης Ελλάδας;

Πού οφείλεται η ομορφιά τους, η αρμονία τους, η μεγαλοπρέπεια τους, που καθηλώνουν όποιους τα βλέπουν για πρώτη φορά ή που ανανεώνουν, καθημερινά, τον θαυμασμό σ’ αυτούς που δουλεύουν πάνω στον βράχο;

Πώς, παρόλο που έχουν πια ερειπωθεί, εξακολουθούν να ενσωματώνουν τις αξίες και τα πνευματικά επιτεύγματα της πόλης και της εποχής που τα δημιούργησαν, πώς όλα αυτά έχουν μεταπλαστεί σε μια εγγενή ακτινοβολία, που τα καθιστά σύμβολα μιας κορύφωσης αυτού που ονομάζουμε ευρωπαϊκού ή, γενικότερα, δυτικού τρόπου σκέψης, ενέργειας, διακυβέρνησης, διαβίωσης και δημιουργίας;

Σ’ αυτά και σε άλλα πολλά ερωτήματα προσπαθούν να δώσουν απάντηση 16 ειδικοί. Αρχαιολόγοι, αρχιτέκτονες, πολιτικοί και χημικοί μηχανικοί, αλλά και ένας λιθοξόος τεχνίτης του μαρμάρου, αφιερωμένοι στη μελέτη και την έρευνα των μνημείων της Ακρόπολης, στις προσπάθειες διάσωσης και διατήρησής τους για τους επιγενόμενους καθώς και στο έργο της έκθεσης και της μεθερμήνευσής τους προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, προσεγγίζουν ποικιλοτρόπως το φαινόμενο Ακρόπολη, ο καθένας από την πλευρά της ειδικότητας και του τομέα ενασχόλησής του, ερμηνεύοντας τις διάφορες εκφάνσεις του, υπογραμμίζοντας ή διαφωτίζοντας τις διάφορες πτυχές του, σε τελευταία ανάλυση, Γνωρίζοντάς μας το.