Μπορεί αλήθεια να πάρει κανείς στα σοβαρά μια καλλιτεχνική έκφραση που στόχο της έχει την καταγραφή του γελοίου και που διαρκώς αναζητεί και κωδικοποιεί το κωμικό που εμπεριέχεται τόσο στα πρόσωπα, όσο και στα πράγματα της πολιτικής επικαιρότητας, και όχι μόνο; Πόσο μεγάλη σημασία και πια θέση έχει καταλάβει η Ελληνική Πολιτική Γελοιογραφία στην κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου μετά από 160 χρόνια δημιουργικής παρουσίας; Μπορεί άραγε, αυτή η καυστικά κριτική καλλιτεχνική έκφραση που συνδυάζει την οπτική και ρηματική σάτιρα να αγγίξει -υπό κατάλληλες προϋποθέσεις- τα όρια της τέχνης; Αυτά είναι τα βασικά ερωτήματα που έδωσαν το εναρκτήριο, θα λέγαμε λάκτισμα για την εκπόνηση της συγκεκριμένης έρευνας.
“Η εργασία του Αρίσταρχου Παπαδανιήλ διαβάζεται με ενθουσιασμό θα λέγαμε διότι ο κόπος βαραίνει μόνο τον επιμελητή, ενώ στον αναγνώστη επαφίεται η απόλαυση. Η ανθολογία αρχίζει περίπου με την καθίδρυση του νεοελληνικού κρατιδίου και είναι μεστή η ευκαιρία να σπουδάσει κανείς ανιδρωτί στυλ, θέματα και ωρίμανση της ντόπιας aστειολογίας.” (Κωστής Παπαγιώργης, Αθηνόραμα) Το πολυτελές λεύκωμα με την έρευνα του Παπαδανιήλ έχει τη μορφή “ενός εύχρηστου κινητού μουσείου”, δεδομένου ότι στις σελίδες του περιλαμβάνει 350 ιστορικές γελοιογραφίες από τις συλλογές της Βουλής των Ελλήνων, της Γενναδίου Βιβλιοθήκης, της Δημοτικής Πινακοθήκης Αθηνών, της Εθνικής Πινακοθήκης και Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου, του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου (Ε.Λ.Ι.Α.), του Ιδρύματος Προαγωγής Δημοσιογραφίας Αθανασίου Β. Μπότση, καθώς και από τα προσωπικά αρχεία του σκιτσογράφου Σπύρου Ορνεράκη, του προέδρου του Ε.Λ.Ι.Α. Μάνου Χαριτάτου, της Μαρίας Δημητριάδου και του συγγραφέα. Στο πρωτογενές ερευνητικό υλικό του λευκώματος αυτού περιλαμβάνονται και συνεντεύξεις των ΚΥΡ και Ορνεράκη που παραχώρησαν στο συγγραφέα. Το λεύκωμα προλογίζει ο δημοσιογράφος Δημήτρης Ζαννίδης-Διευθυντής του Ιδρύματος Μπότση και την εισαγωγή κάνει ο ιστορικός τέχνης Μάνος Στεφανίδης. Στη νέα έκδοση περιλαμβάνονται οι πρωτότυποι πάπυροι με τις γελοιογραφίες του Αθανάσιου Ιατρίδη (1799-1866), του πρώτου έντεχνου Έλληνα γελοιογράφου, όπως φωτογραφήθηκαν ειδικά για τη συγκεκριμένη έρευνα από τη συλλογή του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου. Επίσης, περιλαμβάνεται η έγχρωμη γελοιογραφία με την οποία ο Φωκίων Δημητριάδης απέσπασε το Α΄ Βραβείο του Παγκόσμιου Διαγωνισμού Πολιτικής Γελοιογραφίας το 1961 στο Λος Άντζελες. Η νέα έκδοση του βιβλίου συνοδεύεται από CD-single του συνθέτη Δημήτρη Μαραμή με πρωτότυπη μουσική και το τραγούδι “Με την Καμπύλη της Γραμμής και την Αιχμή του Λόγου”, που έγραψε πάνω σε στίχους του Παπαδανιήλ και αποτελεί ένα τραγούδι-ύμνο στους χάρτινους ήρωες της Ελληνικής Γελοιογραφίας. Ερμηνεύουν οι τραγουδιστές Τάσος Μιχάλης και Θανάσης Χουλιαράς. Επίσης, τη νέα έκδοση του βιβλίου συνοδεύει και ένα DVD, με συλλεκτική αξία, διότι περιέχει την 1η ελληνική ταινία κινουμένων σχεδίων· δημιουργία του πρωτοπόρου Έλληνα animator Σταμάτη Πολενάκη, με τίτλο “Ο Ντούτσε αφηγείται” (μαυρόασπρη, 1945, 7′). Η ταινία παρουσιάζεται με πρωτότυπη μουσική επένδυση που έγραψε ο συνθέτης Δημήτρης Μαραμής. H συγκεκριμένη έκδοση ενέταξε για 1η φορά την Ελλάδα σε ένα σύνολο εορταστικών εκδηλώσεων 47 χωρών, που πραγματοποιούνται διεθνώς την ίδια ημέρα (28η Οκτωβρίου)· ημέρα την οποία ο ASIFA (Association Internationale du Film d’ Animation/International Animated Film Association), όρισε ως Παγκόσμια Ημέρα Κινηματογράφου Εμψύχωσης (International Animation Day).
