Για να έχω μια πρόσβαση στο ρεμπέτικο τραγούδι (ή, γενικότερα, στον υπόκοσμο) έπρεπε να ξέρω την αργκό. Δεν διαθέτουμε ένα αργκοτικό λεξικό. Ήμουν υποχρεωμένος να γράψω ένα λεξικό της αργκό. Δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα για τους καπανταήδες της Ισταμπούλ ούτε καν το γλωσσικό τους ιδίωμα. Ήμουν υποχρεωμένος να σπουδάσω τουρκολογία. Δεν υπάρχουν βιβλία για την ανάπτυξη των πολιτειών μας. Αναγκάστηκα να καταρτίσω ένα ντοσιέ περί της κοινωνικής τοπογραφίας και πολεοδομίας της χώρας μας. Μπορώ να συνεχίσω έτσι επ’ άπειρον. Τα Προλεγόμενα δεν σηκώνουν γιατρειά. Ξαναβγάζω τα «Ρεμπέτικα τραγούδια» διατηρώντας και εμπλουτίζοντας την παλιά τριμερή κατάταξη της ύλης των: εισαγωγή / ανθολογία / εικονογράφηση. Οι πρόσφατες ιδέες μου πάνω στο ρεμπέτικο τραγούδι θα δημοσιευθούν σε ένα άλλο χωριστό βιβλίο. Θα ονομάζεται «Παρα-ρεμπετολογία».