Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται η σύνθεση θεωρητικών και ερευνητικών προσεγγίσεων που πραγματοποιήθηκαν στο παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Πατρών κατά την τελευταία δεκαετία για το ζήτημα της μύησης των παιδιών της προσχολικής ηλικίας στις Φυσικές Επιστήμες. Στο πρώτο μέρος παρουσιάζονται και αναλύονται τα θεωρητικά πλαίσια στα οποία θα μπορούσαμε να μελετήσουμε και να κατανοήσουμε τη σκέψη και τη δράση των νηπίων όταν αντιμετωπίζουν ιδιότητες αντικειμένων και υλικών, φαινόμενα του φυσικού κόσμου και έννοιες των Φυσικών Επιστημών. Προσεγγίζονται ζητήματα σχετικά με τη συγκρότηση της Διδακτικής των Φυσικών Επιστημών και όσες από τις βασικές της έννοιες έχουν διαστάσεις χρήσιμες για την εκπαίδευση των παιδιών της προσχολικής ηλικίας. Επίσης, γίνεται αναφορά σε ορισμένα ψυχολογικά και επιστημολογικά ρεύματα για τη μάθηση τα οποία ασκούν επιρροή στην ανάπτυξη δραστηριοτήτων από τις Φυσικές Επιστήμες για τους θεσμούς της προσχολικής εκπαίδευσης. Στο δεύτερο μέρος προσδιορίζονται τα παιδαγωγικά χαρακτηριστικά τριών διδακτικών στρατηγικών για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων από τις Φυσικές Επιστήμες για τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας και παρουσιάζεται μια μεγάλη σειρά δραστηριοτήτων σε διαφορετικά διδακτικά αντικείμενα (τήξη, εξαέρωση, θερμική διαστολή και συστολή, φως, σκιές, εναλλαγή ημέρας-νύχτας, τριβή ολίσθησης, ελατήρια, μαγνήτες, νερό, κύλινδροι και τάβλες, διάλυση, απλά μετεωρολογικά φαινόμενα, αέρας, μετακινήσεις των αντικειμένων, μετασχηματισμοί των υλικών κ.λ.π.).