Η εμπειρία των επισκέψεων στα μουσεία προσφέρει ποικιλία παραστάσεων και εντυπώσεων: μουσεία άχρωμα και ψυχρά, απόμακρα και αδιαπέραστα, πληκτικά για τον επισκέπτη τους και άλλα, που γεμάτα ζωή και λαμπερή ακτινοβολία προκαλούν ενδιαφέρον, χαρά και πληρότητα μουσεία με αίθουσες έρημες και σιωπηλές και άλλα που αντηχούν από τον ενθουσιασμό συνεπαρμένων παιδιών μουσεία που συμμετέχουν ενεργά στη ζωή της κοινότητας και άλλα που παραμένουν αποκομμένα και αδιάφορα γι αυτήν. Παράλληλη, ωστόσο, με όλες αυτές τις διαπιστώσεις, είναι και η παραδοχή ότι τα μουσεία είναι χώροι γνώσης και μάθησης και τη λειτουργία τους αυτή μπορούν να ενισχύσουν και να επιτείνουν με ποικίλους τρόπους. Το θέμα αυτό, όπως αντιμετωπίζεται μέσα από την προοπτική των λαογραφικών μουσείων, είναι το αντικείμενο της εργασίας αυτής. Οι σκέψεις που αναπτύσσονται στις σελίδες που ακολουθούν, απηχούν θεωρητικές θέσεις και πείρα που διαμορφώθηκαν μετά από έρευνες και συστηματική επιτόπια μελέτη περιπτώσεων και εφαρμογών στο διεθνή χώρο, καθώς και εργασία στον ελληνικό χώρο.