Σήμερα που κρίνεται αναγκαία η διαφάνεια της δουλειάς στη σχολική μονάδα και η αναζήτηση της αποτελεσματικότητάς της , οι διάφορες λίστες των επιτυχιών στις εξετάσεις ή οι όποιες εκθέσεις εξωτερικών αξιολογητών μπορούν να διηγηθούν μόνο ένα μέρος της ιστορία, και μερικές φορές μάλιστα λάθος! Διότι η «διήγηση» εξαρτάται κάθε φορά από τη διαφορετική οπτική γωνία που «βλέπει» κάποιος τη σχολική μονάδα. Το βιβλίο Η αυτοαξιολόγηση στο σχολείο – ουτοπία και πράξη αναπτύσσει θεωρητικούς προβληματισμούς και περιγράφει τρόπους με τους οποίους τα σχολεία μπορούν να αξιολογήσουν τον εαυτό τους και το έργο τους, ώστε να εντοπίσουν εκείνα τα στοιχεία που τα χαρακτηρίζουν ως «καλά» ή όχι, ως αποτελεσματικά ή ποιοτικά. Επιχειρεί να αποδείξει ότι η αυτοαξιολόγηση δεν είναι ου-τοπία δεν είναι μύθος – το κυνήγι του μονόκερου -, αλλά μπορεί να γίνει πράξη! Αρκεί όλοι οι συντελεστές της σχολικής μονάδας (πολιτεία, διεύθυνση σχολείου, εκπαιδευτικοί και μαθητές, γονείς και κοινότητα) να γίνουν συμμέτοχοι!