Κατέχω τη μητρική γλώσσα σημαίνει ότι ξέρω να την ομιλώ, να τη διαβάζω και να τη γράφω. Η ομιλούμενη και η γραφομένη γλώσσα είναι και πρέπει να μένουν στενά δεμένες σ’ όλα τα στάδια της συστηματικής διδασκαλίας και μάθησης. Ακούω και ομιλώ, διαβάζω και γράφω-συντάσσω, κατακτώ το λεξιλόγιο, ανακαλύπτω και εφαρμόζω τους γραμματικούς και συντακτικούς κανόνες είναι μορφές μιας και ίδιας μελέτης της γλώσσας. Με άλλα λόγια, η γλώσσα είναι ένα συνεκτικό όλο και δεν μπορεί να τίθεται πρόβλημα χωριστής και αυτόνομης διδασκαλίας-μάθησης των διαφόρων όψεών της, δηλαδή της ανάγνωσης, της γραμματικής, της ορθογραφίας, του λεξιλογίου κτλ. Κι όταν δεν αντιμετωπίζεται ενιαία, αυτό οφείλεται σε λόγους πιο μεθοδολογικής προσέγγισης και παρουσίασης των πολλών όψεων της γλωσσικής μάθησης. Αυτό ισχύει και για τη μελέτη που παρουσιάζεται στις επόμενες παραγράφους. Αποτελεί, ίσως, κοινοτοπία, αλλά δεν πρέπει να το ξεχνάμε, ότι βασική λειτουργία της γλώσσας είναι η επικοινωνία. Η γλώσσα είναι ένα μέσο κοινωνικής επικοινωνίας, έκφρασης και κατανόησης, όπως υπογράμμιζε ο L. S. Vygotsk.i (Μ. Βάμβουκας, 1991). Και ο πιο σπουδαίος στόχος της γλωσσικής διδασκαλίας στο σχολείο είναι η ανάπτυξη στο παιδί της ανάγκης για επικοινωνία και της επιδεξιότητας στην επικοινωνία, η ανάπτυξη της ανάγκης και της δυνατότητας να εκφράζεται σωστά, προφορικά και γραπτά. Με άλλα λόγια, η διδασκαλία της γλώσσας πρέπει να συλλαμβάνεται έτσι, ώστε να ενθαρρύνεται ο μαθητής στην επικοινωνία, προφορική στην αρχή και γραπτή έπειτα, και να ωθείται και ασκείται στην ανακάλυψη και προοδευτική κατάκτηση των μέσων γλωσσικής επικοινωνίας.