Ο έμπορος της Βενετίας είναι ένας ύμνος στα νιάτα. Στην ομορφιά, δηλαδή, και στον έρωτα. Τις ακατάλυτες δυνάμεις, που συντηρούνε άσβεστη, στο πελώριο μάκρος του χρόνου την ιερή φωτιά της ζωής, και της χαρίζουνε ευδαιμονία και αγαλλίαση. Ο έμπορος της Βενετίας είναι ακόμα ένας ύμνος στην ανθρώπινη αρετή. Την αρετή που έχει την ωριμότητα, να φρανάρεις τις επιθυμίες και ν’ αποσύρεται από το συμπόσιο των αιστήσεων, όντας πήρε αυτή το μερίδιό της και όντας, βλάφτουνε την τιμή. Και είναι ακόμα Ο έμπορος της Βενετίας ένας ύμνος και φωτεινό σύμβολο της φιλίας. Αυτού του βαθειού και ανυστερόβουλου δεσμού, που φυτρώνει στις μεγάλες καρδιές και δεν έχει, μήτε του αδερφικού δεσμού την αναγκαστική αιματοσυγγένια, μήτε την αισθηματική και αισθησιακή ιδιοτέλεια, του έρωτα. Παρά είναι συνέπεια μιας ψυχικής ομοηχίας και μιας έφεσης πνευματικής αναστροφής.