Ο Ερνέστ είναι δέκα χρονών. Δέκα χρόνια απόλυτου κενού. Η μητέρα του πέθανε τη μέρα της γέννησής του, ενώ ο πατέρας του εξαφανίστηκε. Δέκα χρόνια ανίας. Η ζωή με τη γιαγιά του δεν είναι καθόλου συνταρακτική: σχολείο, κολατσιό, μαθήματα, σούπα. Χωρίς τηλέφωνο, χωρίς τηλεόραση. Μοναδική διασκέδαση: ένα μυστηριώδες γράμμα που έστειλε από το μέτωπο ο παππούς του Ερνέστ κατά τη διάρκεια του πολέμου, ένα γράμμα που είναι αδύνατον να αποκρυπτογραφηθεί.

Ο Ερνέστ είναι καλός μαθητής, μοναχικός και λιγομίλητος, για να μην πούμε βουβός. Ίσαμε τη μέρα που η Βικτόρια ντε Μονταρντάν καταφθάνει στην τάξη και τον ξεχωρίζει, δοκιμάζοντας πάνω του τη δύναμη της γοητείας της. Γιατί ο Ερνέστ είναι όμορφος, πράγμα που τα υπόλοιπα κορίτσια της τάξης δεν είχαν ήδη προσέξει…