Συμβαίνει, φαντάζομαι, και με την κριτική ό,τι και με την ποίηση: δεν είναι τελικά οι ιδέες μόνο και τα αισθήματα, το πνευματικό, τελοςπάντων, περιεχόμενο ή μήνυμα που καθορίζει την σημασία τους – παρακαλώ των διαφοροποιημένο αναγνώστη να μη βιαστεί και με απορρίψει – αλλά, όλα βεβαίως αυτά, βιώματα, πείρα ζωής, ομορφιά, σοφία, καμωμένα εντούτοις, οπωσδήποτε, ποίηση και κριτική.