Το βιβλίο αυτό είναι καρπός μιας ευρύτερης προσπάθειας του συγγραφέα να στρέψει το ενδιαφέρον, νέων ιδίως γλωσσολόγων και φιλολόγων, στην επιστημονική – γλωσσολογική σπουδή της γλώσσας της λογοτεχνίας. Πεποίθηση του συγγραφέα είναι ότι η γλωσσική επιστήμη, με την έμφαση που δίνει τελευταία στην έρευνα των υπερ-προτασιακών σχέσεων της γλώσσας, δηλ. στην δομή του κειμένου, αλλά και με τον γενικότερο θεωρητικό οπλισμό της (Κειμενολογία/Textlinguistics) και την γνώση των μηχανισμών της γλωσσικής επικοινωνίας, μπορεί να βοηθήσει την φιλολογική επιστήμη και την λογοτεχνική κριτική σε βαθύτερη, πληρέστερη, θεωρητικά και μεθοδολογικά τεκμηριωμένη, κατανόηση του λογοτεχνικού κειμένου.