Απ’ τα είδη του έντεχνου λόγου το διήγημα, μετά το ποίημα, φαίνεται να προσφέρεται για ανθολόγηση. Και το ελληνικό διήγημα αξίζει αυτή την τιμή. […] Το τι προσφέρει, να! κοιτάξτε το: Θάλασσα, πέλαγος βαθύ, να βουτήξη ο αναγνώστης σε 4 τόμους (2197 πυκνοτυπωμένων σελίδων) των άριστων κειμένων, ενός και πλέον αιώνα γενναίας καρποφορίας του πεζού μας λόγου, απ’ το 1883, ως το 2000 πού κλεισε κ’ η ανθολόγηση του Δ’ τόμου: 83 δημιουργοί με 110 διηγήματα! Στον γενικό πίνακα περιεχομένων που παρατίθεται, βλέπει κανείς το σύνολο της συγκομιδής, κι ας αναλογιστή τι μόχθο χρειάστηκε για να βρεθή, να ξεδιαλεχτή, ν’ αντιγραφή χιλιάδες ώρες με το χέρι (τον καιρό που δεν υπήρχαν φωτοτυπικά!), να φροντιστή, να τυτωθή, να σας ξαναχαριστή, ή μάλλον να σας πρωτοδωρηθή, γιατί έτσι διάσπαρτο μες στον κυκεώνα των περιοδικών δημοσιεύσεων ή των εκδεδομένων συλλογών, ποιος τάχα, με πόσο μεγάλη βιβλιοθήκη, και πόση κρίση και γνώση, θα μπορούσε συγκεντρωμένα κι άμεσα προσιτά να τάχη; […]