Για είκοσι εννέα ολόκληρα χρόνια κυνηγούσαμε χίμαιρες. Προσηλωμένοι σ ένα αστέρι που μας οδηγούσε ανατολικά, πιστέψαμε στο γυρισμό. Όμως η διεθνής διπλωματία εξίσωσε το θύτη με το θύμα. Και τα σύννεφα κάλυψαν τ αστέρι κι η πορεία έγινε δύσκολη, τραυματική, με το σχέδιο Ανάν, που καταστρατηγούσε τ ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ σχεδιάστηκε απ αυτούς που διατείνονται ότι είναι οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η επιστροφή στην κατεχόμενη γη μας ήταν επιστροφή Οδύνης. Τα ποσοστά των Ελληνοκυπρίων που θα επέστρεφαν ήταν οδυνηρά. Η συνταγματική πτυχή ανεφάρμοστη και πολύ χειρότερη από κείνη της Ζυρίχης. Λειτουργώ με την ψυχή μου, κι η ψυχή μου αντιστέκεται στην εξορία από το όραμα. Μετεωρίζεται στα αντιφατικά μηνύματα. Αναζητά την ευθεία οδό της Δικαιοσύνης. Ψάχνω τη λέξη που ξυπνάει την αλήθεια. Μα δεν μπορώ να τη βρω. Ενάντια στους λογικούς, που μιλούσαν για αποδοχή του σχεδίου, με πλήγωνε ο εξευτελισμός ενός λαού που δεν του επιτρέπουν η επιλογή της σημαίας και του ύμνου του. Γι αυτά τα σύμβολα που εκφράζουν την περηφάνεια κάθε λαού, για μας προκηρύχθηκε διεθνής διαγωνισμός! Οι ξένοι θα καθόριζαν την ψυχή και τα οράματά μας. Τι ξέρουν αλήθεια αυτοί για τη ζωή, τα όνειρα, τους αγώνες ελευθερίας, δημοκρατίας, δικαιοσύνης και ειρήνης του απλού Κύπριου πολίτη; Σήμερα οι σημαίες αγοράζονται σε δημόσιους πλειστηριασμούς. Αυτό σίγουρα δεν το γνωρίζατε, Αυξεντίου, Μάτση, Καραολή, Μόδεστε, Φώτη, Κάρυε, Ζάκο, Παναγίδη, Τουμάζο και συ σημαιοφόρε Πετράκη Γιάλλουρε, κι οι άλλοι, οι άλλοι, οι άλλοι.. Τι κρίμα! Δεν είχαν την προνοητικότητα να σας το διδάξουν στα σχολεία που φοιτήσατε. Αυτά βλέπετε, σήμερα διδάσκονται στα Διεθνή Πανεπιστήμια, όπου εσείς δεν είχατε την τύχη να φοιτήσετε. Ίσως να κάμνατε δεύτερες σκέψεις περί ηρωισμού και αγχόνης. Το σχέδιο απέρριψε μετά βαΐων και κλάδων και η Κυπριακή Δημοκρατία πήρε το δρόμο της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση στις 16 Απριλίου 2003. Χαράς ευαγγέλια, που όμως δεν κράτησαν πολύ, γιατί ο Αττίλας επανέρχεται μεταμφιεσμένος.