Η υπόθεση του δεξαμενόπλοιου Salem που βυθίσθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1980 έξω από τις ακτές της Σενεγάλης αναστάτωσε κυριολεκτικά τους παγκόσμιους ναυτιλιακούς κύκλους και κρατήθηκε ζωντανή στις σελίδες του ναυτιλιακού κυρίως Τύπου για μια ολόκληρη πενταετία. Επρόκειτο για την υπόθεση μιας ναυταπάτης που προκάλεσε το γενικό ενδιαφέρον κυρίως για την έκτασή της που αποτιμήθηκε τελικά σε περίπου 57 εκατομμύρια δολλάρια, απλώθηκε σε τέσσερις ηπείρους και σχεδόν δεκαπέντε χώρες. Αξιοσημείωτο είναι ακόμα ότι η απάτη, παρόλο που έγινε αντιληπτή ευθύς εξαρχής δεν εξιχνιάσθηκε ποτέ πλήρως και οι πραγματικοί ένοχοι μπόρεσαν να ξεφύγουν το βαρύ χέρι του νόμου, ενώ όσοι τελικά πιάστηκαν και καταδικάσθηκαν φαίνεται να έπαιξαν ρόλο δευτεροαγωνιστή στην υπόθεση.
Στην ανάπτυξη της απάτης αυτής, που χαρακτηρίσθηκε ως «η ναυταπάτη του αιώνα» ασφαλώς βοήθησαν και οι διεθνείς συγκυρίες όπως ήταν η ναυτιλιακή ύφεση που επικρατούσε τότε, η συνεχώς αυξανόμενη τιμή του πετρελαίου, το «εμπάργκο» του πετρελαίου που είχαν επιβάλει στη Νότιο Αφρική οι αραβικές πετρελαιοπαραγωγικές χώρες κ.ά. Κυρίως όμως εκείνο που βοήθησε τους ενόχους να διαφύγουν τελικά και να χαρούν ήσυχοι τα λάφυρα της απάτης ήταν η ποικιλία των νομικών διαδικασιών των διαφόρων κρατών που βρέθηκαν να εμπλέκονται στην ιστορία αυτή.