Η υπόθεση της δολοφονίας του αμερικανού δημοσιογράφου Τζορτζ Πολκ στη Θεσσαλονίκη το Μάιο του 1948, παρά την πάροδο 60 χρόνων συνεχίζει να παραμένει επίκαιρη, ενώ αναπάντητο παραμένει το ερώτημα: Ποιοι και γιατί δολοφόνησαν τον Πολκ; Το βέβαιο είναι, ότι οι Βασβανάς και Μουζενίδης, ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ, και ο Στακτόπουλος, οι οποίοι καταδικάστηκαν για τη δολοφονία του Πολκ δεν ήταν οι πραγματικοί ένοχοι! Η ευθύνη για τη συγκάλυψη της αλήθειας βαρύνει τις κυβερνήσεις των κρατών, Ελλάδας, ΗΠΑ και Αγγλίας και τις μυστικές υπηρεσίες τους, που με τη στάση τους συγκαλύπτουν τους πραγματικούς ενόχους. Μερίδα όμως ευθύνης έχει και η ελληνική δικαιοσύνη, τόσο για τη μεθοδευμένη καταδίκη των παραπάνω από το Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης το 1949, όσο και ο Άρειος Πάγος, που, παρά την αποκάλυψη μεταγενέστερα νέων αποδεικτικών στοιχείων που καθιστούσαν πρόδηλη την αθωότητά τους, απέρριψε τέσσερις αιτήσεις του Γρ. Στακτόπουλου για επανάληψη της δίκης, παρότι μάλιστα από καιρό αυτός έχει ηθικώς αποκατασταθεί στη συνείδηση του ελληνικού λαού και ο Δήμος Καλαμαριάς πρόσφατα τον τίμησε δίνοντας το όνομά του σε οδό της πόλης. Είναι επίσης βέβαιο, ότι κάποτε θα ανατείλει η αυγή της ιστορικής δικαίωσης, και για τον Γρηγόρη Στακτόπουλο, δεύτερο θύμα της υπόθεσης. Η ιστορία συχνά αργεί, ποτέ όμως δεν ξεχνά την αποστολή της, που είναι η δικαίωση όσων αδικήθηκαν -και για την πραγμάτωση αυτής- μικρή συνεισφορά το ανά χείρας βιβλίο.