Ένα από τα πιο συνηθισμένα αντιθετικά ζεύγη που λειτουργούν μέχρι και σήμερα είναι το εμείς και οι άλλοι, στη δική μας περίπτωση οι Έλληνες και οι βάρβαροι. (…) Σκοπός λοιπόν της έρευνας είναι να εντοπισθεί το «σημείο εκκίνησης» αυτού του αντιθετικού ζεύγους στην περίπτωση της ελληνορωμαϊκής Αιγύπτου, και να μελετηθεί η λειτουργία του, οι αυξομειούμενες εντάσεις και ο μετασχηματισμός του μέσα στη διάρκεια της μακραίωνης συνύπαρξης των Ελλήνων και των Αιγυπτίων. Γίνεται προσπάθεια να ανιχνευθεί το κοινό ιδεολογικό υπόστρωμα το οποίο συνείχε τους Έλληνες στην Αίγυπτο για πολλούς αιώνες, τους προσδιόριζε και τους ξεχώριζε ή τους ένωνε με τους υπόλοιπους κατοίκους της. Στην αναζήτηση όμως αυτή πρέπει να ληφθούν υπόψη δύο δεδομένα που περιορίζουν την απολυτότητα των συμπερασμάτων: Το πρώτο έχει να κάνει με τον χρόνο (…), το δεύτερο έχει να κάνει με το κουβάρι των σχέσεων και των αλληλεξαρτήσεων μέσα σε μια κοινωνία. (…) Ένας άλλος παράγοντας που δεν πρέπει να αγνοηθεί είναι φυσικά οι ταξικές διαφορές. (…) Επίσης, όπως θα γίνει αντιληπτό, η παρουσίαση του θέματος σ’ αυτή τη μελέτη είναι δυστυχώς κατά κύριο λόγο ελληνοκεντρική. (…) Το θέμα είναι πολυδιάσταστο και φιλοδοξώ απλώς να το θίξω και όχι να το καλύψω από ψυχολογική, κοινωνική και ιστορική πλευρά.