Η οικονομική ανάπτυξη δεν μπορεί παρά να κριθεί σαν δυναμική της ευημερίας από το σύνολο της κοινωνίας για το σύνολο της κοινωνίας. Η λέξη ευημερία εδώ έχει διάφορο νόημα από εκείνο που αποδίδεται στην “κοινωνία της αφθονίας” ή το “κράτος της ευημερίας”. Είναι αξεχώριστα συνδεδεμένη με τον ελεύθερο, συνειδητό και κυρίαρχο ρόλο του ανθρώπινου παράγοντα και προϋποθέτει την άρση των αστικών κοινωνικών και ιδεολογικών σχέσεων στην πορεία προς τον γνήσιο αυτοκαθορισμό του. Η οικονομική ανάπτυξη δεν είναι αυτοσκοπός ανεξάρτητος από την κυριαρχία των άμεσων παραγωγών πάνω στους όρους της ζωής τους. Στο παρόν βιβλίο θίγονται μερικές καίριες πλευρές της θεωρίας και της πρακτικής της οικονομικής ανάπτυξης, σ’ αναφορά με το πρόβλημα των καθυστερημένων χωρών. Το βιβλίο Οικονομική ανάπτυξη και υπανάπτυκτες χώρες χωρίζεται σε πέντε ενότητες. Τα κεφάλαια – ενότητες έχουν, ως ένα βαθμό, μια δική τους αυτοτέλεια, αλλά τελικά συνδέονται οργανικά με το κεφάλαιο – κλειδί που αποτελεί την Τρίτη ενότητα και αφορά τη Σοβιετική ανάπτυξη.