Καμιά άλλη λέξη δεν κρύβει κάτω από το περίβλημά της, τόση πολυμέρεια, τόση πολυσημαντότητα, όσο η λέξη «γνώση».
Μπροστά στην εκπληκτικά εκρηκτική της δύναμη, ακυρώνονται ακόμα και οι δυνάμεις, που ελευθερώνει η σχάση του πυρήνα του ουρανίου ή η σύντηξη των ατόμων του υδρογόνου.
Και ύστερα καμιά λέξη δεν αγαπήθηκε και δε μισήθηκε τόσο, όσο η λέξη «γνώση».
Η «γνώση» -δεν ξέρω αν μπορώ να το πω, λέξη τυχερή ή άτυχη, ευτυχισμένη ή δυστυχισμένη- αμέσως με τη γέννησή της -σύλληψη και οριοθέτηση- μπαίνει στην περιπέτεια. Περιπέτεια, που παρασύρει σε δίνη τον άνθρωπο και τις κοινωνίες του.
Γιατί από τη γέννησή της η «γνώση», θα χρωματιστεί με την ετικέτα του «απαγορευμένου καρπού». Χρωματισμός επίσημα και άνωθεν επικυρωμένος και από την αυθεντία του Θείου.