Ο γάμος τα παλαιότερα χρόνια για την κοινωνία του χωριού ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον γεγονός, ήταν το κοσμικό γεγονός του χωριού και της γύρω περιοχής, δεδομένου ότι οι άνθρωποι στα χωριά πριν από εκατό, εκατόν πενήντα ή περισσότερα χρόνια δεν είχαν διεξόδους για διασκέδαση και ξεφάντωμα. Ήταν, επίσης, σημαντικό γεγονός, γιατί θα έβαζε σε κίνηση όχι μόνο τους κοντινούς συγγενείς γαμπρού και νύφης, αλλά τους πάντες, γιατί όχι μόνο στο μικρό περιβάλλον του χωριού όλοι ήταν μεταξύ τους συγγενείς και φίλοι, αλλά και γιατί ήταν μια ευκαιρία για γλέντι, για χορό και για τραγούδι. Γιατί στην Ήπειρο το τραγούδι και ο χορός είναι συστατικό της ίδιας τους της ζωής, το έχουν στο γονίδιό τους. Ειδικότερα ο γάμος αποτελούσε ευκαιρία για τις γυναίκες –η θέση των οποίων ήταν πολύ υποβαθμισμένη– να φύγουν απ’ τα τετριμμένα της καθημερινότητάς τους, που ήταν σκληρή και επίπονη, για να ξαχλυάσουν λίγο. Ο Ηπειρώτικος Γάμος του Θεόδωρου Δεύτου αποτελεί το πρώτο βήμα στη λαογραφία και προσπαθεί να καταγράψει τις διάφορες παραλλαγές που υπάρχουν στις φάσεις του γάμου από περιοχή σε περιοχή της Ηπείρου.