Με ιδιαίτερη χαρά γράφω τον πρόλογο μίας ακόμη μονογραφίας που εντάσσεται στη σειρά των εκδόσεων του ιδρύματός μας “Στάσεις και αντιλήψεις της Ελληνικής Κοινωνίας για το παιδί, από την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους ως σήμερα”. Και αυτό γιατί η Τερέζα Πεσμαζόγλου ήταν, μεταξύ των συνεργατών μας, η πρώτη που μελέτησε μια σημαντική πλευρά της “Ιστορίας της παιδικής ηλικίας στην Ελλάδα”, και η εργασία της και στοιχεία έδωσε και κίνητρο αποτέλεσε για τις μελέτες και συγγραφές των άλλων συνεργατών μας. Έρευνες για το τι έχει γραφεί και για το τι έχει διαβαστεί από παιδιά και εφήβους, άρχισαν πριν από λίγες δεκαετίες σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Η μελέτη της λογοτεχνίας για παιδιά -για ό,τι διαβάζει το παιδί και που δεν έχει σχέση με τις σχολικές του υποχρεώσεις- αποκαλύπτει αρκετά». Μας δείχνει τι θεωρεί η κοινωνία και οι εκπρόσωποί της, δηλαδή οι συγγραφείς, οι οποίοι αναμφίβολα έχουν επηρεασθεί από το γενικότερο πνευματικό κλίμα μέσα στο οποίο ζουν, ότι είναι ενδεχόμενο να ψυχαγωγήσει το παιδί.