Την εποχή της ύστερης αρχαιότητας γεννήθηκε στην καρδιά της Ιωνίας, την Έφεσο, ένα κορίτσι το οποίο έμελλε να φανερώσει υπερφυσικές ικανότητες, να αποκτήσει γνώσεις φιλοσοφίας, λογοτεχνίας και να μυηθεί στη θεουργία.
Η θεουργία είναι το πρακτικό μέρος της φιλοσοφίας, το πώς δηλαδή εκμεταλλεύεται κάποιος τις πραγματικές δυνάμεις της φύσης και της συνείδησής του. Είναι μαγεία η οποία αποβλέπει σε έναν θρησκευτικό σκοπό, όπως την παρουσία θεού ή δαιμονίου.
Σε χρόνια μεγάλων αλλαγών έζησε η Σωσιπάτρα, η οποία μυήθηκε στη Χαλδαϊκή Σοφία και αργότερα αφοσιώθηκε στον νεοπλατωνισμό. Τη βλέπουμε να ακτινοβολεί με την ένθεη φύση της, να φιλοσοφεί, να διδάσκει, να προφητεύει.
Ο ιστορικός της εποχής Ευνάπιος την αναφέρει ως τη μοναδική γυναίκα στον κατάλογο ανάμεσα σε ονόματα μεγάλων φιλοσόφων της εποχής, όπως οι: Πλωτίνος, Πορφύριος, Λογγίνος, Ιάμβλιχος, Αιδέσιος, Χρυσάνθιος, Ιουλιανός (ο αυτοκράτορας).