Κατά τους ιστορικού χρόνους, καθώς στου Έλληνες των πόλεων δεν άρεσε να δειπνούν μόνοι, άρχισαν να οργανώνονται συνεστιάσεις που αργότερα αναπτύχθηκαν σε οργανωμένο και χαρακτηριστικό κοινωνικό θεσμό με κανονισμούς και εθιμοτυπία καθορισμένη: τα συμπόσια, που αποτελούν από δύο αυτοτελή μέρη, το δείπνο, σύντομο και συνήθως λιτό, και τον πότο.