Στις «Μνήμες Εταιριών», που καθιέρωσε η «Εταιρεία Συγγραφέων», δόθηκε από την πρώτη στιγμή προτεραιότητα στο πρόσωπο των εκλιπόντων. Είναι φανερό πώς έτσι οι ομιλητές επιθυμούσαν να ανακαλέσουν κυρίως ό,τι χάθηκε, τη ζεστή ανθρώπινη παρουσία, και όχι να κάνουν αναλύσεις έργων που άλλωστε θα ήταν δύσκολο να χωρέσουν στα πλαίσια σύντομων ομιλιών.